Waarom aandacht voor internationalisering?
Ik was vorige week in Birmingham, op uitnodiging van het Prins Bernhard Cultuurfonds en in gezelschap van vertegenwoordigers van woningbouwcorporaties en medewerkers van culturele instellingen.
We waren daar te gast bij Multistory, een organisatie voor community art in West-Bromwich, die ons onder meer vertelde over een project dat zij doen met Martin Parr, de documentaire fotograaf. Dezelfde Martin Parr van wie nu een tentoonstelling loopt in Helmond en die van het Helmondse Gemeentemuseum opdracht kreeg het jaarlijkse carnaval in beeld te brengen. En waarvan ik dacht: weten ze in Helmond wat Parr in de Engelse Black Country doet? Ik heb inmiddels op de website van het Gemeentemuseum gekeken en vastgesteld: als ze het in Helmond weten, dan houden ze het geheim. En wat is dat jammer. Want wat zou het interessant zijn om dit soort projecten op elkaar te betrekken. Om met kunst verschillen en overeenkomsten zichtbaar te maken. Om met kunst bruggen tussen samenlevingen te slaan.
Want cultuur is niet internationaal, maar kunst spreekt wel een internationale taal.
We leven in een tijd waarin we de neiging hebben onze verschrikt op te sluiten binnen onze eigen grenzen. En in Brabant lijkt die neiging soms nog sterker. Terwijl Maastricht voor 2018 met een air van vanzelfsprekendheid een programma presenteert waarin wordt samengewerkt met Luik en Aken, concludeert de provinciale Adviescommissie Kunsten in haar analyse van knelpunten in de Brabantse culturele infrastructuur dat de Brabantse culturele sector al moeite heeft om de brug naar de Randstad te slaan. In onze eigen sectoranalyses stellen wij vast dat Brabant, ingeklemd tussen en concurrerend met de Randstad, de Vlaamse stedendriehoek en het Ruhrgebied, in cultureel opzicht de zwakste van de vier is. Dat maakt Brabant ook economisch en sociaal kwetsbaar. Willen we verder komen in Europa, in de wereld, dan zullen de luiken open moeten. Het is bij uitstek de taak van de culturele sector om die luiken open te zetten, uitzicht te bieden op andere werkelijkheden en zo ruimte te creëren voor maatschappelijke vernieuwing. 2018Brabant is dan ook een unieke uitdaging. Willen we als Brabant culturele hoofdstad van Europa worden, dan zullen we ons moeten verhouden tot Europa. Door ons expliciet te verhouden tot Europa maken we Brabant sterker.
Bij de opening van een oriëntatiedag over internationalisering, Tilburg, 19 juni 2012
Meer over cultuur en cultuurbeleid? Kijk op mijn persoonlijke website!